PREPARANDO A REFUTACIÓN
Anexo ao si
|
1ªRefutación
( 1 ) Que entendedes por xuventude ?
Manexamos varios informes , pero pareceunos moi ilustrativo o estudo que aparece conciencia
eco.com onde explica con claridade
como o termo xuventude nace directamente unido ao consumo e algo relativamente
novo. Os grupos de idade que comprede van variando no tempo. No noso traballo consideramos que o grupo de
idade denominado xuventude comprende tres tramos: Os adolescentes entre 14 e 17
anos, os mozos entre 18 e 25 e o grupo comprendido entre os 25 e 30 anos que
aparece incluído en moitos estudos como poboación xove.
( 2 ) Que entendedes por consumo responsable?
Consumimos de maneira
responsable cando vencellamos un consumo respectuoso co medio ambiente,
optando no mercado polas opcións que o favorezan, un consumo racional ao demostrarmos unha actitude consciente e
reflexiva á hora de adquirir un produto ou servizo: Que comprar? Canto gastar?
A que establecementos acudir? Cando realizar as compras? Como responder a
posibles complicacións: avarías, produtos en mal estado...? E un consumo
ético cando valoramos as opcións
máis xustas e solidarias non no só
o beneficio persoal.
Estudio “Consumo Responsable y
Desarrollo Sostenible: Tendencias de Consumo Responsable 2012_
Que datos usades para afirmar que os mozos
melloran o consumo?
Manexamos moitos, pero
podemos poñer dous exemplos claros con
estatísticas que demostran un consumo racional na maioría dos mozos.
( 3 ) Segundo un estudo realizado polo Observatorio
Vasco da Xuventude, o consumo responsable entre os 15 e os 29 anos está moi
estendido, xa que case un 60% deles consome de forma racional ,é dicir:
atendendo ao “como” antes que ao “que” ou ao “canto”. O estudo revelou que un
84% de mozos comproba que o produto está en bo estado antes de mercalo e que un
82% reclama no caso de ter algún problema. (Fonte: Estudo
polo Observatorio Vasco da Xuventude
) .
( 4 ) Para os que queren máis exemplos, segundo
un estudo realizado en Extremadura sobre a Xuventude nos últimos anos Estudo en
Extremadura ) , un 66% dos aforros dos mozos de entre 25 e 30 son
para vivenda. Só unha pequena parte dos mozos de entre 15 e 30 anos merca
produtos atendendo a que sexan de marca. O estudo amosa que escoitan
recomendacións antes de se decidir, valoran que un produto se poda cambiar,
comproban o prezo no tícket despois da compra e intentan adquirir cousas con
garantía.
( 5 ) So unha mostra dos
nuverosos Titulares
de prensa entre 2010- 2013 que falan da
iniciativa dos mozos emprendedores
Mozos emprendedores lanzan propostas
contra a crise nun congreso en Vitoria. O correo. com
A crise impulsa a
creatividade empresarial entre os máis novos: servizos de xestoría e
publicidade en bicicleta
A xuventude emprendedora
recorre ao autoemprego para saír da crise. A provincia.es
Tres
mozos emprendedores e un veterano crean
una empresa en plena crise: Non teñen máis saída que arriscar o irse ao paro.
( 6 ) Mostra de ocio alternativo ao do centro
comercial, ocio non consumista no Concello de Ferrol. Ardora Talleres e obradoiros de: piscina, pairoflexia,
baile,vidrieiras coiro.
Cartel de Ardora Ferrol 2011
7 )
2ºRefutación:
https://docs.google.com/file/d/0Bx340EfvN-FTSi1DLXYwTURKTGs/edit?usp=sharing
-.-.-.-.-.-.-.-.-
|
Preparación
á refutación
anexo ao
non
|
1ªRefutación
( 1 ) Que
entendedes por xuventude ?
Manexamos varios informes , pero pareceunos moi
ilustrativo o estudo que aparece conciencia
eco.com onde explica con claridade
como o termo xuventude nace directamente unido ao consumo e algo relativamente
novo. Os grupos de idade que comprede van variando no tempo. No noso traballo consideramos que o grupo de idade
denominado xuventude comprende tres tramos: Os adolescentes entre 14 e 17 anos,
os mozos entre 18 e 25 e o grupo comprendido entre os 25 e 30 anos que aparece
incluído en moitos estudos como poboación xove.
( 2 ) Que
entendedes por consumo responsable?
Consumimos de maneira responsable cando vencellamos un consumo respectuoso co medio ambiente,
optando no mercado polas opcións que o favorezan, un consumo racional ao demostrarmos unha actitude consciente e
reflexiva á hora de adquirir un produto ou servizo: Que comprar? Canto gastar?
A que establecementos acudir? Cando realizar as compras? Como responder a
posibles complicacións: avarías, produtos en mal estado...? E un consumo
ético cando valoramos as opcións
máis xustas e solidarias non no só
o beneficio persoal.
Estudio “Consumo Responsable y
Desarrollo Sostenible: Tendencias de Consumo Responsable 2012_
Os mozos son máis consumistas que os adultos,
segundo constata o Informe europeo sobre os problemas de adicción ao consumo,
no que se le que un 53% das mulleres novas europeas son adictas ás compras,
fronte a un 39% de homes. "En concreto", sinala Garcés, "un 46%
de mozos compra en exceso. Ata o seu patrón de lecer é ir de compras: vas ao
centro comercial e pasas a tarde de escaparates. Estes mozos xamais viviron
pensando no aforro. Si queren algo, téñeno xa. E segundo vanse facendo maiores
tenden a consumir tirando do crédito, que é o que nos leva a esta situación de
débeda permanente". A xeración consumista é, xa que logo, a xeración da
débeda.
Estudo CREAFUTR , páx. 13
( 4 ) Cadro que fixo Irene
sobre o consumo de marcas nos mozos
Presentación sobre o consumo de móbiles
Os
menores se enganchan á cirurxía estética
A cirurxía estética gaña terreo en España.
Tamén entre os menores de idade. Cada vez máis acoden ás consultas médicas con
intención de operarse. Os expertos alertan do auxe destas intervencións entre
os adolescentes. A esas idades poden provocar problemas no seu desenvolvemento.
Con todo, non hai unha regulación legal que impida practicalas. A idea da moza
que acode ao cirurxián porque lle regalaron unha intervención para facerse
algún retoque non é unha entelequia. Para frear a normalización desta cirurxía
entre os menores, comunidades como Andalucía obrigaranlles a someterse a un exame
psicolóxico previo. Entre os médicos hai discrepancias sobre a idade na que
debe facerse este tipo de intervencións.
Con regulación ou sen
ela, Rodrigo asegura que o auxe da cirurxía estética en menores debe frearse.
"Pódese chegar a converter nunha cadea. Unha vez que conseguen cambiar
algo que lles disgusta ven en moitos casos que os seus problemas non se
solucionan e fixan o seu obxectivo noutro defecto real ou imaxinario a
corrixir", expón. Para os expertos, a cirurxía pode ter un efecto moi positivo
para corrixir malformacións, cicatrices ou defectos. Pero tamén ten os seus
riscos. Non só físicos. Na maioría das ocasións non só debe completar o seu
desenvolvemento o corpo. Tamén a personalidade. "Nos mozos hai moitas
veces unha inmadurez emocional e de personalidade que lles fai tomar decisións
das que logo poden arrepentirse", di Rodrigo
( 7 ) Técnicas de condicionamento psicolóxico
cada vez máis depuradas e perfeccionadas
Obsolescencia programada: denomínase
obsolescencia programada ou obsolescencia planificada á determinación, a
planificación ou programación do fin da vida útil dun produto ou servizo de
modo que tras un período de tempo calculado de antemán polo fabricante ou pola
empresa de servizos durante a fase de deseño de devandito produto ou servizo,
este tórnese obsoleto, non funcional, inútil ou inservible.
Obsolescencia de estilo : En ocasións chámase obsolescencia “psicolóxica” o de “a moda”. Modifícanse características
superficiais do produto de forma tal que o novo modelo se distinga
facilmente do anterior. A idea é facer
que as persoas se sentan anticuadas se seguen usando os modelos anteriores.
ENGADIR REFERENCIAS Á VENDA DE MÓBILES.
( 8 ) O consumismo non é algo que se poida corrixir só por
atoparse coa necesidade de carecer e ter que renunciar a
todo o que se quere e todo ou o que se pide.
O camiño cara a un consumo responsable é moito máis longo e non se
consigue sen unha reeducación que incida en reafirmar:
A capacidade crítica que axude a descubrir as
mensaxes solapadas, as pretensións dos demais, etc
A información sobre técnicas
e manexos empregados polo marketing e a publicidade
A automotivación para facer as cousas polo seu ben e polo dos
demais e non necesariamente para recibir unha compensación
A autoestima e confianza en si mesmo para non
ten que buscar a aceptación desmedida do grupo
e sintan que para integrarse ha facer todo o que fagan os demais e como
o fagan os demais.
O sacrificio de pospoñer a satisfacción
inmediata dos desexos que só se aprende se se experimenta.
(9)
Hai un sinxelo
decálogo en torno ao consumo responsable en tempos de crise . Demostrar como a
meirande parte da mocidade vive de costas ao el e pon por diante sempre ou seu interese persoal
e a inmediatez para conseguir ou que quere.
1. A xuventude cando quere algo non preocúpase de buscar a proporcionalidade entre ou obxeto de consumo e a súa finalidade ?¡cantas veces constatamos un forte desequilibrio. Moitos xoves gastan ou dobre ou ou triplo do necesario para conseguir un pantalón de marca, un móbil ou aparello electrónico de última xeración, con infinitas funcións e aplicacións que nunca empregará.
2. A mocidade móvese por moitas ocasións as compras compulsivas fan que non se comprobe a calidades dás materias primas, dous procesos de produción implicados, dás condicións dúas traballadores que interviron.
Non é certo que son vos xoves vos grandes consumidores de accesorios, materiais de todo tipo, imitacións de marcas..., pedíndoos á tendas online a Corea ou a Chinesa, sen garantías e sen mínima información sobre ou proceso de produción.
2) Sempre que sexa posible ter un coñecemento básico da calidade das materias primas, dos procesos de produción implicados, das condicións dos traballadores que interviñeron;
3) A cantos mozos coñecedes que cando queren mercar algo, prioricen produtos con «valor engadido» ?vos produtos procedentes do comercio xusto, de proximidade, de contornos familiares, de modelos empresariais de economía social ou derivar e participantes en proxectos solidarios.
4) Ser consciente de que o «consumo responsable» non sempre é o máis barato e que, xa que logo, é lexítimo modular a compra con dúas tipoloxías do mesmo produto para nivelar a nosa cesta
5) Reconducir os habituais obsequios e agasallos no marco do «consumo responsable»;
6) Potenciar a austeridade como actitude persoal e colaborar nunha segunda «redistribución de alimentos» mediante entidades concretas;
7) Escoller produtos de uso e servizo persoal pero con posibilidades de ser compartidos;
8) Controlar e contrarrestar a actitude impulsiva ?sexa a propia ou a dos próximos? ante o consumo
9) Comprometerse cunha actitude proactiva para desenmascarar a publicidade enganosa;
10) Considerar a duración dos obxectos de motivo de compra, o custo do
mantemento, o gasto enerxético para o funcionamento e o aproveitamento na súa reciclaxe.
2ªRefutación
Refutacións polo
non
A nosa
conclusión, despois de todos os datos exposto segue sendo contundente: a grande
maioría da mocidade non evolucionou coa
crise cara un consumo máis responsable.
É verdade que a falta de ingresos deles
ou da súas familas, cando son dependentes, obrigou a moitos mozos a restrinxir
gastos, pero iso non significa que
estean asumindo un consumo máis reflexivo ou racional.
Para
moitos rapaces a preocupación polo
ocio,o tempo libre, as compras, á estética, os aparellos tecnolóxicos, as
marcas de roupa, etc. están por encima doutros temas que deixan de lado,
ou incluso consideran que non
dependen en absoluto dos seus comportamentos:
- Mozos con escasa
conciencia ambiental ou ecolóxica que non reciclan, non reutilizan, non separan
residuos....
- Mozos que non
participan na vida social, nin se
implican no seu contorno máis próximo.
- Rapaces de distintas idades que viven cos seus pais,
pero illados no seu mundo de redes sociais, aparellos electrónicos e mergullados
no seu cuarto, sen colaborar nin participar da vida familiar, creando conflitos
permanentes e frustrados ao ver cortadas as súas ansias consumistas.
A necesidade de carecer, de apertarse o
cinto, á que se ve abocada a xuventude
non vai acompañada doutra serie de
aprendizaxes e comportamentos que serían
necesarios para chegar a un consumo máis responsable e reflexivo.
Falta capacidade
crítica, que en moitos casos non lles
foi transmitida polos pais. Ausencia de información e recursos para loitar coas redes do mercado e da
publicidade.
Carencia dun bo nivel de autoestima e automotivación para
que non sexa imprescindible a constante aprobación do grupo e capacidade para ser capaz de pospoñer a
necesidade inmediata de ver cumpridos os seus desexos.
Estamos pois
convencidos de que a xuventude
consumista segue séndoo malia a crise.
-No recente
estudo sobre “CONDICIÓNS SOCIAIS DA
SAÚDE E BENESTAR DOS XOVES” encargado pola Organización Mundial da Saúde
(2012) conclúese que os adolescentes españois están á cabeza en consumo de
alcohol e porros.
- Enquisa do
Observatorio Vasco de Consumo: non chegan ao 50% o número de mozos e mozas
vascos que consomen de xeito responsable e no que se refire ao consumo ético e
alternativo, suspenden claramente.
- Se fan
referencia á enquisa sobre Xuventude e Consumo do Instituto Nacional de
Consumo, debemos interpelar porque é do 1998. (temos correo xuxtificativo)
-
No
traballo de José david Morales sobre
“Crisis e xuventude” que trata da idade de emancipación dos mozos e
mozas na Comunidade de Madrid, sinálase que o 67% dos mozos de entre 18 e 29
anos aínda viven na casa de seus pais porque non teñen medios para emanciparse
mantendo os altos niveis de consumo aos que están afeitos, situación que
contrasta grandemente coa dos seus pais que se lanzaban a unha independencia
sen dispor de nada practicamente.
-
Segundo
a socióloga Antía Guillén García
(2012), os consumidores mozos móvense non pola necesidade, senón por tres condicionantes: moda, marquismo e
publicidade. Istto claramente nos reafirma na nosa tese.
-
Gráfica
de Irene obtida da enquisa GLOBAL HABBOYOUTH SURVEY, na que se observa a
importancia que se lle dá ás marcas. A mocidade incitada pola publicidade
amósase incapaz de renunciar ás marcas, que supoñen case sempre un consumo
irresponsable e provocan discriminación. (cartolina?)
-
A
obsolescencia programada que é un dos feitos máis daniños da nosa sociedade de
consumo (impresoras cun chip para deixar de funcionar ao chegar aos 18000 folios,
móbiles como os iphone de Appel cunha batería que deixaba de funcionar aos 18
meses …) soe afectar a aparellos tecnolóxicos pero provoca o que se denomina
obsolescencia psicolóxica. Esta, tamén denominada de moda ou estilo, padécena
moitos mozas e mozos que senten a necesidade de renovar constantemente produtos
que aínda están en perfecto funcionamento. Somos vítimas novamente da
publicidade e das estratexias de márketin: por exemplo unha camiseta de VAZDA
ou Nike ou Kick silver fai que vaiamos por aí facendo publicidade , pero cada
nova tempada cambia a cor do logo, o formato, o lugar onde leva o logo… e iso
lévanos a desexar renovar, para non sentirnos ANTICUADOS, que rima con
AVERGOÑADOS. Novamente, a presión do grupo.
